19.10.2021
  137


Автор: Исраил Сапарбай

Ей, Арман!

Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Күн құшқан, аспанға ұшқан, Айға барған...
Аунайды-ау көңіл шіркін көк шалғынға,
Аумайды-ау өмір шіркін айдаһардан.
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Құшағын құмар қыздай жайған алдан.
Төсегі жиылмайтын келіншектей
Кешегі кербез күндер қайда қалған?
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Тəтті у ма ең тəнді, жанды жайлап алған..,
Не шықты көңіл буын көпсіткеннен?
Не шықты көсемсініп сайрағаннан?
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Тағы бір шықсаң етті жайнап алдан?!
Бүгінде құл болдың-ау қу құлқынға
Бүгінде пұл болдың-ау майдаланған.
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман,
Жел де жоқ, желік те жоқ бойда қалған.
Кермиық дүниенің кең сарайы
Кеткен бе аулақ көшіп айналамнан?
Ей, Арман!
Арман, арман, қайран арман...




Пікір жазу