19.10.2021
  148


Автор: Исраил Сапарбай

Мәңгілік жыры

«Ай дидарлы адамдар, күн көрікті»
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның
Қандай «құдай» жатқанын кім көріпті?.
Ұнжырғаңды түсірме!
Жығылма!
Тұр!
Өз күшің мен ісіңе жүгін, батыр!!!
Əр кеудеде – бір «құдай»,
Əлі күнге
Құдайлардың айқасы жүріп жатыр!
Бітпейді айқас,
Болсын бұл қаперіңде.
Қасіретің де,
Сол қауіп-қатерің де.
«Құдайға» да жан керек –
Қорыққанда,
Кеуде деген зып беріп кетер інге!
Мен де ажалдан қорқамын,
Сен де ажалдан.
Абайланар аққу да көлге қонған.
Мыңмен жалғыз алысса...
Амал қанша,
Абайың да Алла емес,
Пенде болған!..




Пікір жазу