19.10.2021
148
Мәңгілік жыры
«Ай дидарлы адамдар, күн көрікті»
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның
Қандай «құдай» жатқанын кім көріпті?.
Ұнжырғаңды түсірме!
Жығылма!
Тұр!
Өз күшің мен ісіңе жүгін, батыр!!!
Əр кеудеде – бір «құдай»,
Əлі күнге
Құдайлардың айқасы жүріп жатыр!
Бітпейді айқас,
Болсын бұл қаперіңде.
Қасіретің де,
Сол қауіп-қатерің де.
«Құдайға» да жан керек –
Қорыққанда,
Кеуде деген зып беріп кетер інге!
Мен де ажалдан қорқамын,
Сен де ажалдан.
Абайланар аққу да көлге қонған.
Мыңмен жалғыз алысса...
Амал қанша,
Абайың да Алла емес,
Пенде болған!..
Бір-ақ күнде өзгеріп үлгеріпті!
Əр кеудеде – бір қамал,
Ішінде оның
Қандай «құдай» жатқанын кім көріпті?.
Ұнжырғаңды түсірме!
Жығылма!
Тұр!
Өз күшің мен ісіңе жүгін, батыр!!!
Əр кеудеде – бір «құдай»,
Əлі күнге
Құдайлардың айқасы жүріп жатыр!
Бітпейді айқас,
Болсын бұл қаперіңде.
Қасіретің де,
Сол қауіп-қатерің де.
«Құдайға» да жан керек –
Қорыққанда,
Кеуде деген зып беріп кетер інге!
Мен де ажалдан қорқамын,
Сен де ажалдан.
Абайланар аққу да көлге қонған.
Мыңмен жалғыз алысса...
Амал қанша,
Абайың да Алла емес,
Пенде болған!..