19.10.2021
  201


Автор: Исраил Сапарбай

Қысыр бұлт

Байқатып бір сұмдықты басы қатты,
Жай ойнап,
Жарым түнде жасын ақты.
Бозарып шүңіт көзі шүберектей,
Таңым да ұйқысынан шошып атты.
Арыстан ішін тартып ақырды ма?
Айдаһар алау шашып аһ ұрды ма?
Бір түйір жаңбыры жоқ,
Жарым түнде
Жай ойнап неге, апырай, жатыр мына?
Жаңылып мінезінен жар қылықты,
Түнгі ызғар заһар шашып, зəр бүрікті.
Ас толы алтын астау жарылғандай,
Аспан, жер алабөтен жаңғырықты.
Тоба айтып,
Тоқтау салар тосын жайға
Қайда екен қариялар осындайда?..
Бұзылса түнгі ұйқысы,
Біз түгілі,
Шар етіп шақалақ та шошынбай ма?
«Тəйірі, – дерсің-ау сен, – сөз бе осы да,
Тірліктің Тəңір куə тозбасына!»
...Оятқан шырт ұйқыдан қара түнді
Қарғадым: «Көрінсін, – деп, – өз басыңа!..»




Пікір жазу