19.10.2021
  151


Автор: Исраил Сапарбай

Кеудеңді құйын кеулеп, жел кергенде

Кеудеңді құйын кеулеп, жел кергенде,
Түседі-ау ғазиз басың сергелдеңге.
Емінген елігіне ессіз жүрек
еншісін егеленбей ем көрген бе?
Арудың бетін бері қарата алмай,
Жат көріп, өзге жанды жарата алмай,
Күй кешер бағзы бірде байғұс жүрек
ұядан ұшып түскен балапандай.
Үстіне Ана құстай аяп қонар
Кім оған жанын жайып бəйек болар?
...Махбуза махаббат-ай, алып-ұшқан,
Өмірің кейде осылай аяқталар.




Пікір жазу