18.10.2021
  144


Автор: Исраил Сапарбай

Уақыт болар жиған есімді

Уақыт болар жиған есімді,
Өткен күндерге ізгі мұң арттым.
Жасауыл, жорық – Жиырмабесімді
Тежей бір ұстап, тізгінін тарттым.
Көбігін алып көңіл – сыраның
Шөлімді бастым, жан ажарланып.
Тəңірден тыныш өмір сұрадым
Бүгінде үйшіл, балажан болып.
Кеше Мен кезсем жадыра күннің
Табаным тозып жиі топырағын,
Бүгінде шағын шаңырағымның
Қаймағын бұзбай ұйып отырамын.
Ғұмырдың ғұрпы – ғұлама жылдың,
Сабағын оқып, сөзін ойландым.
Жылға да жылға жылнама жырдың
Бұлақтай бүгін көзіне айналдым.
Ерте леп еспей таудың қапталынан,
Ендігі еншім – күзді ойлау ма еді?
Жас ару – Көктем жəудір бақтарынан
Іздейді-ау мені, іздейді-ау мені...




Пікір жазу