17.10.2021
  140


Автор: Исраил Сапарбай

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна

Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна.
Шарайнаның шарт сынбауын абайла.
Ажарына Ай сұқтанған, аяулым,
Саған емес –
Ендiм алтын Сарайға.
Сарайыңның келiстi екен кең iшi,
Шымқай бақтың шырын екен жемiсi.
Келген жанның сiлекейi шұбырып,
Көрген жанның келедi екен жегiсi.
Шын бұйырса, шырыннан кiм татпасын…
Алтынның да бiлем жолда жатпасын.
Көзiн салған көкаттыға көлденең
Көксарайдың аша берме қақпасын.
Тəн тояты табыла ма жан ұқпай,
Сарай кiлтiн сандығыңа салып қой.
Қу тiрлiктен мезi болған сəттерде
Жаныма нұр себелей гөр жарықтай.
Мен келгенде ашылғай деп шырайың,
Жаратқаннан жалбарынып сұрайын.
Атқан таңдай арайыммен аймалап,
Батқан Күндей құшағыңа құлайын!
…Жаның сенiң – шаң қонбаған Шарайна.
Шарайнаның шарт сынбауын абайла.
Ажарына Ай сұқтанған, аяулым,
Саған емес –
Ендiм алтын Сарайға…




Пікір жазу