15.10.2021
205
Әдилә
Уа, Әдилә!
Мынау қалың қорымға,
Бір басыма қос Ай қадап кіріп ем,
Сірі деммен серт тайысқан күні мен.
Алғашқысы — аруақтар, соңғысы
Жасыл өңді ғасыл ғарақ тіріден,
көңілім қап Маралтай мен Құдайға,
Маңдайымда қара сызық Күн, Айға.
„Қарабақ қып сезімімді таптатпа!"
Деп мінәжат етпеп пе едім Ұмайға?
Сау қанатым қалмаған соң күймеіен,
Рухымды қан мен сүтке илеп ем.
(Саған жаным ашитыны тағы рас
Емшегіне еркек ерні тимеген.)
Е, Әдилә, айналайын Әдилә!
Қапелімде шыға келіп нұрдан сіз –
Мұңдана алмас мисыздарды мұнданғыз.
Қара түсті қалампырды күшақтап,
Құлпытастан күліп қарап тұрған қыз.
Мынау қалың қорымға,
Бір басыма қос Ай қадап кіріп ем,
Сірі деммен серт тайысқан күні мен.
Алғашқысы — аруақтар, соңғысы
Жасыл өңді ғасыл ғарақ тіріден,
көңілім қап Маралтай мен Құдайға,
Маңдайымда қара сызық Күн, Айға.
„Қарабақ қып сезімімді таптатпа!"
Деп мінәжат етпеп пе едім Ұмайға?
Сау қанатым қалмаған соң күймеіен,
Рухымды қан мен сүтке илеп ем.
(Саған жаным ашитыны тағы рас
Емшегіне еркек ерні тимеген.)
Е, Әдилә, айналайын Әдилә!
Қапелімде шыға келіп нұрдан сіз –
Мұңдана алмас мисыздарды мұнданғыз.
Қара түсті қалампырды күшақтап,
Құлпытастан күліп қарап тұрған қыз.
Маралтай Райымбекұлы Маралтай Райымбекұлы өлеңдері Маралтай Райымбекұлы шығармашылығы Әдилә Құлпытас қыз