15.10.2021
  197


Автор: Маралтай Райымбекұлы

Игілік

Ару суйдім ерінімді күйдіріп,
Шарап іштім шараяққа қуйдырып.
Соның бәрін жүрегіме сыйдырып,
Мен өзіңнен алып кеткем, Игілік.
Табанымды топырағың күйдіріп,
Алпыс екі тамырымды идіріп.
Сол баяғы алқам-салқам қалпымда
Мен келдім ғой, айналайын, Игілік.
Анам қайда, ауызында тобасы,
Әкем қайда... (жатыр әне моласы).
Қоңыр мүңға қоңыр қобыз қосқандай,
Жанарымның жаудыраған қарасы.
Ей, жанарымның жаудыраған қарасы,
Әнеу бір жан жылап түр ма, қарашы.
Жесір жеңгем күліп шықса алдымнан,
Жетім үлдың жетілген ғой санасы.
Қалды сенде жастық деген жан әнім,
Жан әнімнің неге жырттым парағын?!!
Алатаудай асқақ едім,
Мен бүгін -
Сен көріп аласарып барамын.
Жорытсақ та сонау Күннің түбіне,
Күңірене сұм фәниден түңіле.
Бейбарыстай жусаныңа ынтығып,
Саған жетіп жығылармыз түбінде.
Жығылармыз,
Тағдыр заңы ол-дағы.
Тағдыр деген жезөкшедей жолдағы.
Пәк қалпында алып кеткен жанымды
Ақ қалпында қайтып берсем болғаны.




Пікір жазу