Танпынар
Танпынар сатысы тым биік, тұңғиық аудай
мөлтеңдер,
Төңкерген мыс қазан секілді Ай жүзген теңіздің
бедері өртенген.
Қыш тастың сұп-сұры бетінде құлаған
жап-жарық шумақтар,
Көкірек түбінен көлбіреп ағады,көмейден
көркем зер!
Мүйізі Ай ілген арайлар арасын іздеген аяулы
сырқатым,
Музалар әлемі бек қайғы екен-ау жанымды
жыртатын.
Ыстамбұл іңірі Бұғыра мұржары,
мұнара бұғазда бұрқа тым,
Сабағы үзілмей сақталған ең соңғы сынаптай,
шуақтай үзімдер,
Таң атты тағы да таң мұнар тамаша қалғыған
тұрпаты,
Аспанда ұзын бұлт,бұғазда ызыңды қызыл жер,
Қып-қызыл айдарлы қыздар жүр
озанын шырқатып.
Шырқатып не бір ән, дауыстар толқында көпіріп,
Өкініш секілді...
Не деген керемет!
О, пірім!
Шағала аспандап, өктем бір үрейлер өкініш,
нөпір үн,
Ажал жүр айналып, қалықтап Босфордың көпірін!