13.10.2021
  191


Автор: Омарғазы Айтанұлы

Елес

Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.
Тышқандар із салған
Жас топырақтың шетіндегі,
Бір түйір қу жапырақ,
Ескі кітаптің жыртығы
Лай су бетіндегі.
Қия түскен сарғыш сәуле –
Терезенің жұқа пердесі,
Сыбызғы үні ме әлде
Ұмытылмайтын не бар?
Ұмытылмайтын тек адам пендесі.
Кім сонда есік қаққан?
Ескі есік қиуы кетіп,
Босағасы қаусаған.
Сабыр ет,
Бір адамның жарты беті
Жарты есіктен көрінеді
Қазір-ақ саған.




Пікір жазу