Терісқақпай
Адамды адам айналды аямасқа,
Арызымды айтамын қай Алашқа?
Қорамсаққа қол салғым кеп тұрады
Айнамкөлде қос аққу аяласса.
Ұйқым шала,
Ой ащы,
Күлкім қайғы...
Көбесінен көгім де жыртылмайды.
Ақырзаман басына төнген білем,
Аспанымда алты қаз сұңқылдайды.
Сұңқылдайды алты қаз...
Оғым қайда?
Обыр өңеш,
Тоғышар тобыр майда.
Кенеземде Кейкінің кегі жатыр,
Төлеген де,
Тарғын да қорымжайда...
Өлке өлік болғанда,
Дала—кебін.
Қатпар-қатпар бір кезде қамал едім...
Бүлік шығып,
Ішінен ілік шығып,
Іріп-шіріп барады бар әлемім.
Базар қанша?
Кім білген?
Мазар қанша?..
Балбөбек те шетінер, назарланса.
Келешектің дәм-тұзы кімге қайыр?
«Келді...кетті...» дерсіңдер азар болса.
Мұқым жанның мұңы бар,
Наласы бар:
Алланың да ай, күні алашұбар.
...Менің өлкем қатпарлы қабыр болса,
Менің көрпем ақ қарлы Дала шығар?..