30.09.2021
  130


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Арнұрға

Ар нұры деп ат қойып ем туғанда,
Апыл-тапыл өмірге бел буғанда,
Ар-намысың болсын деп ем қос қанат,
Құбылмалы құйын арман қуғанда.
Ғылым — теңіз жұлқып аштың есігін,
Құтты болсын! Күтем одан есімің
Айдынында Арнұр атты қасқиған,
Жолбасшысын келер ғылым көшінің.
Ендім деме жәйлі, жылы құшаққа
Кез боларсың сан ірі, сан ұсаққа.
Кедергіні кесіп от, сен, кездескен
Ұқсап мынау өткір, асыл пышаққа.
Пышақ — қару.
Тауып жұмса орынын,
Іс өткерсең, тап тетігін, қонымын.
Жас Қаршыға жасынменен ойнаған Күз,
Шың болсын қыран қонар орының.
Алдында ылғи сәуле шашсын ар нұры.
Пәнда адамның жаралмышта бар міні.
«Ең бақытсыз — мінсіз адам» деген бар.
Ұнатамын болған жанды ар құлы.





Пікір жазу