Ғайып дүние
Дүние ғайып екен жоқ дерегі,
Ойыңа келмегенді көз көреді.
Діңгегі діңі мықты деп сенгенің
Оп-оңай ертеңінде өзгереді.
Сайрадық біздің өмір керемет деп,
Бақ, дәулет басымызда, не керек деп.
Бір пысық үрлеп қалды, ұшты бәрі,
Қозғалады қоғам зорға бүгежектеп.
Бір пысық шыға келді: «енді ел болдық,
Жойылады сан ғасырлық көрген қорлық!»
Деп жүріп, қоса орнатты ез зорлығын,
Құрды да саясатын темір тор ғып.
Тәуелді адам содан биліктіге,
Ақшаны патша қойдық құйғып түге.
Сенгенің семіріп ап сөзде тұрмай
Құбылды бірде шіге, бірде бүге.
Құлады адамшылық, ар дегенің,
Қу болған хамелеон нар дегенің.
Әйтеуір түсініксіз даңғазалық
Нанғысыз бір адал құл бар дегенін.
Айналаң тек аларман, жүрген жебір,
Тек қыспақ, шуағы жоқ көңіл көпір
Самардай сайрап жүріп сенген
Сойын Орнатты өз халқына оқпан өмір.
Оқушым, құп алмасаң, етпе айып,
Баяны, бағдары жоқ дүние ғайып.
Ғажап па құйынында құбылма өмір
Бүгінгі нық кетуі ертең тайып...