Бай болмайды бақырып
Танытпақ боп бұлқындың байлығыңды,
Бірден артық, бірден кем шайлығыңды
Білуші едік, ризық болып кімге,
Жалғап жүрсің осы сен, қай ғұмырды?
Көп алдында түйедей тайраңдадың,
Өрескелін ісіңнің ойға алмадың
Кім не ұқты байғұс-ау, кім қирады,
Көрдің кімнің бақырып бай болғанын?
Кілем таптау байлықтың белгісі ме?
Ел куәгер өрескел болды ісіне.
Атақ пен даңқ, парасат, байлық бәрі
Бұйырады пейілі кен кісіге.
Қылығыңа парықтап бойладың ба?
«Мен ғана мен!» дегенді қоймадың ба?
Кісі мүлкін ластау кір аяқпен
Көргенділік емесін ойладың ба?
Туармысың ішің тар мұнша майда
Болсам дейсің тек өзім бай, құдай да
Басынып кеп біреудің мүлкін таптап,
Бағанды сен асырмақ болдың қайда?
Бұлықсыған боласың бұла қарап
Бар жәйіңді біледі мынау алап.
Шүберекпен сыртыңды бүркемелеп,
Түп тегіңнің жыртығын жүрсін жамап.
Әр асылдың нарқы бар кім білмейді,
Ындыны ашқа ешқашан күн күлмейді.
Пешенеңе жазбаса, бұйырмайды,
Жерге түсіп, көкке ұшып бұлқын мейлі.
14.05.1998 жыл.