ОТАНСЫЗ ӘНДЕР мен АЗАЛЫ МУЗЫКА
Арбағанын аңғартып сыр аңғары,
Қызыл қанат қағаздар ұран толы.
Жалаңаш өлең өріп алтын ТАҚҚА,
Жалған сөздің майысып бұраң белі...
Мадақшыл ақындардан сарайдағы,
ОБАЛ жайлы ҮШ САУАЛ сұрар ма еді?!!!
Соғыссыз өмір қарып жан қуатын,
Жоғалып кеткен екен жанды затың.
МАДАҚ жыр оқылғанда алтын ТӘЖГЕ,
Мұз болып жанарымда қалды ЖАСЫМ...
АЗАЛЫ музыкаға қалқып жүрген
Келешек АҚЫНДАРҒА қалды хатым!!!...
Бөріксіз күндер өтіп желегімен,
ОТАНСЫЗ әндер сыңсып тереңінен...
АЗАЛЫ музыкаға билеп жүрген....
Бір НӘСІЛДІҢ түршіктім кереңінен...
Жаназасын шығарып бір халықтың
Бір әуеннің шошимын сөнерінен.
Тау болса да айналар даңқ күлге,
Бүкіл халық зәру боп жарық КҮНГЕ...
Көрде ғана болатын қараңғылық,
Қараңғыны қақым жоқ жарық деуге!...
Шын өлгендер ауысып ТІРІЛЕРГЕ,
Тірі адамдар айналды ӨЛІКТЕРГЕ...
Тозақ оты жарқылдап түн айналам,
ҚҰДАЙСЫЗДАР алаңы құл айдаған...
Уақыттың елесі тұрды менде,
Өмір оты лапылдап шырайналам.
БІР ҰЛТ жайлы қойылған ДРАМАНЫ
Көріп тұрмын өзімдей ТІРІ АЙНАДАН!!!