Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Қыран қырымнан көреді,
Бірақ ол көрегенмін демейді.
Еліктен сымбатты өтпейді,
Бірақ ол сұлумын демейді.
Олар үндемейді,
Ой мен тіл бітпеген соң не дейді! Адам!
Адам тәуірді таниды, парықтайды,
Ойлайды,
Сөйлейді,
Қиялдап шарықтайды,
Көргеніне бойлайды,
Әбден анықтайды.
Әттең, ол пәндә...
Кейде әділ айтып, дәл танытпайды.
Осыдан
Жетесіз де желік туады,
«Мен!» — деп көкірек ұрады...
Көп бәрін көріп тұрады,
Бағасын беріп тұрады.
Күбірлейді күншіл,
Бола қалып шыншыл.