20.09.2021
  150


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Ғибрат

Өктемдікпен келісе алмай
Тайталасып өр кеуде
Намыс буып бекініп тұр
Жарық дүние сөн деуге...
Кенет құздар шың құлады,
Өтер ме жан жаншымай
Өз қайғысы көрінді енді
Көл қасында тамшыдай.
Уақыттың құзырымен
Көріп соққан құйынды
Алқынған күш — асау толқын
Арнасына құйылды.





Пікір жазу