20.09.2021
  129


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Көңілім қирап...

Кім ұғар жанымды менің
Отырмын көңілім қирап.
Тілеппін басыма бейнет
Иесіз дүние жинап...
Бір түстік өмірі үшін,
Сайлайтын бес кештік малын,
Ойласам киіппін мен де
Күнәһар пенденің халін.
Күшің мол, қуатың мығым,
Шағында қызық еді бәрі,
«Ие мен!» – дерің болмаса,
Қызықтың жоқ екен мәні.
Сабақ жіп маған бұл күнде
Қажетсіз, жаныңды қинап
Ғұмырғы төккен терінді
Тек киын заяға қимақ –
Ертең деп өмір сүреміз,
Ертеңге қоямыз жинап...
Көз жұмар күнімді білсем,
Таратып берер ем сыйлап.
Ең жөні – өзіңді билеп,
Пенденің ісінен тыймақ.
Кезеңін өткізіп алып,
Отырмын көңілім қирап. 
Жетелеп құбылғыш көңіл
Білмеймін қайда құйғымақ!
Ақтардым жүректен бір сыр
Кейінге болсын деп ғибрат.





Пікір жазу