Нәзекет
Жымиған күлкің
жанымды жарқын жаз етеді.
Төркінін сөздің
танисың айтса наз өтеді.
(Өмірде мынау
тұрғаның қандай жақсы еді).
Ғұмырлы болғыр
Сүйкімді ғана, Нәзекет.
«Ақырын жүріп,
анықтап басып»,
асқардан алты асыпсың.
Келтіріп бөбек
өмірге ұрық шашыпсың.
Әйел атаулының
парызы сынды
аппақ ақ бесік таянып,
Ана боп, жаным,
бауырына бақыт
балбырап тұрып басыпсың.
Қоғамдық іске,
қосыпсың үлес ғылымға,
Өтіпсің жеңіп
бой бермей түпсіз жылымға.
Айдай ақ ханым
жар көңілінен табылған,
Тәкең өзі айтар
шүбәшіл «достар»
қате бар десе мұнымда.
Сен бақытты жансың —
адам боп өмір жасаған.
Жауына-дағы
тас атпайтұғын тасадан.
Мейірімменен,
пейіліңменен
отыңның басын толтырып,
Ұйытып сүттей
ұжмақ қып мынау босағаң.
Жымиған күлкің
жанымды жарқын жаз етеді.
Төркінін сөздің
танисың айтсам наз етеді.
Көргім келеді
тоғыз асудан асқан шағынды.
Тырысшы соған
ғұмырлы болғыр,
сүйкімді ғана Нәзекет.