19.09.2021
  139


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Эстондықтар

1
Жасыл алқап, жаңбырлы Эстония,
Жалаң аяқ жүгіріп өскен ұя
Болмасаң да,
баурады бір жылы леп,
Атой сала бермейтін сөзге сия.
Қадір де оны, құрмет де, білсін еркің,
Кешір, атай алмаймын жүрек өртін.
Сыйласқанға сый аз ба,
пейіл аз ба?
Сол сезімді тудырған өзім дерсің.
Қойы жатқан қоралас
көрші емессің,
Қонақ кәде, құдалық көріп ешкім
Әзір біле қоймаған
жырақ жұртсың,
Бауырластай достықты тілемес кім!
Аз отырып, қонақпыз көп сынайтын,
Байқағымыз келеді көпке ұнайтын,
Даралығын жұртыңның
елдік сырын,
Танығымыз келеді достықты айқын.
2
Өз ісімен ғана боп әрбір адам,
Даурықпайтын шашылып, сөзге сараң.
Қасиетін халқыңның
қанағатшыл
Мен ғана емес,
таныған бүкіл ғалам.
Таңқалдырды ғажайып еңбекқорлық
Тасты өлкені жайқалтқан
жасыл жон қып.
Қажыр-қайрат,
ұстамды,
төзімділік
Мол-ақ екен,
көрмеген жанды қор қып.
Дастарқан жоқ майысқан ысырап боп,
Бар мәзірі алдында, қонағы тоқ.
Ac үстінде алаулап жиылыс ашу,
Күлдір-күлдір бокалдар сайысы жоқ.
Қалай ғана болмассың бұған тәнті,
Мирас еткен ұрпаққа елдің салты.
Аз сөйлеп,
іс тындырып,
анық басып,
Үйреніпті ежелден эстон халқы.





Пікір жазу