Карл қайнары
Пай-пай-пай, мынау неткен ғажап өңір,
Мамыр жел, мөлдір ауа тыныс кеңір,
Көз тінтіп, ойын кезіп жоталарды,
Жараудай бір орында тұрмай көңіл.
Маңғаз тау – сері жігіт ширатылған,
Қарауыл – күміс шырша шында тұрған.
Секілді газ орамал қалықтайды,
Боз тұман сайды өрлей шұбатылған.
Қарағай – қалың жыныс кәрісіндей,
Ақ шынар – ертегінің Әлісіндей,
Жапырақтар түрлі-түсті жаңа түскен
Келіншектің гүлді жасыл шәлісіндей.
Көгалда сағым ойнап шұғылалы,
Ағаштың саясына тығылады.
Бұтақтар арасынан күн сығалап,
Гауһардай сәуле шашқан құбылады.
Алаңда жасыл пүліш тотияйын
Таранған кербез қайың тотыдайын
Жыр болып құлағыңа сыбырлайды
Десең де алаңсыз бір отырайын.
Тізілген мол саялы каштандары
Күнменен тілдесердей аспандары.
Әрбір шың өз алдына бір шежіре
Төгіліп тұрған аңыз-дастан бәрі.
Тепла9 сылқ-сылқ күлген қызға ұқсап,
Жамылып бозғылт мұнар бойы бусап...
Жылқыдай су ішінде үйездеген
Жатады тұнығында форель жусап.
Тіршілік қызметінде бұл жер ұйық
Тәрізді аруана тұрған иіп.
Құр, қоян даласында қойдай өрсе,
Бақтарда ақ тиын жүр жаңғақ жиып.
Тапжылтпай таңырқатып көзді байлар,
Бұл өңір аталады Карл қайнар.
Кең қолтық Чехословак елі екен бұл,
Мейманға қабақ шытпас жатса да айлар.
Қош келдің! – қарсы алады он екі ару
Қыз – қайнар жанға сая, дертке дару.
Градус жетпіс екі, құшағы ыстық
Ғажап па бұл құшақта сөніп-жану...