19.09.2021
  185


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Машук

Бес батырдың бірісің сұлу Машук,
Кеттің білем бір нәзік қылын басып.
Төсіндегі шың асқан арфа үні мен
Жүрегімде тұрғандай жыр ұласып,
Ақын оның «Замана батырлары»
Сайрап ізі сонардай жатыр әлі.
Қамыс шатыр,
қыш үйде поэзия
Талай танды көз ілмей атырғаны.
«Патша ағзамнан» тараған құзырменен
Тынды қалам, тоқтады, бұзылды өлең.
Ағып түскен жұлдыздай қысқа өмірдің
Жатқан сынды арқауы үзілмеген.
Бауырың торғын Машук тау, басың ызғар
Ақын ізі – бетіңде өшпес із бар.
Кемеңгерін орыстың ғасырларға
Мөлт-мөлт жылап жоқтауда бұлақ қыздар.





Пікір жазу