19.09.2021
  163


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Бестау

Тау таңсық па көк мұнар бұлдыраған,
Манауратып маңайын нұр құлаған
Алатаудың мен келдім аясынан
Бүйірінен аспанның бұрғылаған.
Өзге сырың тартатын мені Бестау,
Баурындағы ботакөз шипа бастау,
«Провалың» тағы да ақпандағы
Жалтыр мұздан ойылған тәрізді астау.
Тағзым етпей тарамас ғашық қауым,
Назарымды баураған Машук тауың.
Сұлу сазды «эол арфасынан»
Тарап,
Кавказ шыңынан асыпты-ау үн.
Бестау!
Бестау, тіккен бес шатырдайсың,
Тұла бойың толған сес, батылдайсың.
Дерт шипасы ботакөз бұлақ қыздар
Күзетінде тұрған бес батырдайсың.





Пікір жазу