19.09.2021
  127


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Борыштымын, Сыр саған

Тұңғиық түн.
Ай қарап
Үңіледі төбемнен.
Сыр жағалап келемін,
Қолтықтасып өлеңмен.
Толқын үні асқақ бір
Ән шырқаған еркемдей.
Жүзген жойқын сендерің
Сол мінген ақ желкендей.
Қиялымды сең-желкен
Оятқандай менің де.
Самал болып сезілді
Соққан суық желін, де.
Сеңмен ойым жарысты.
Елестетіп арманды,
«Айтылмаған ән» Нәзік
Жырымменен жалғанды...
Жүзіп ішкен жүйріктей
Жаным жырға сусаған.
Сәттер үшін осынау
Борыштымын, Сыр, саған.





Пікір жазу