19.09.2021
  163


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Құдайы қонақ

Қарамай-ақ сергелдең, сейіліне,
Үңілмей-ақ оның іш пейіліне.
«Үйден ұзап шыққан соң мүсәпір» деп.
Жолаушыны бөлейді мейірімге.
Танымасын мейлі оны бәрі бір бәс,
Төр ұсынып, алдына қояды ас.
Жоғы болса, түгендеп қадарынша,
Берер, бірақ бір тиын ақы алмас.
Мұндайларды «құдайы қонақ» дейді.
Өз несібі қонақтың болады дейді.
«Бір күн дәмдес болғанға, қырық күн сәлем»
Соныменен орыны толады дейді.
Көңілінде болмайтын теңгедей бұлт,
Міне, біздің қазекең осындай жұрт.
Тағы бірі салтының – мықты ұстаған
Қора-қопсы бекітіп, салмайды кілт.
Күн көреді күресін шоқып қарға,
«Жер – тебіңгі, әуе – айна» пейілі тарға..,
Бұл қазақ деп тани бер кезіксеңіз,
Мол дастарқан, кең пейіл тірлік барға.





Пікір жазу