19.09.2021
  134


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Көктемде

Көктем – жастық, жаңарудың басы да,
Көктемінде гүлдер таудың тасы да.
Көктемінде көгермес зат бола ма,
Келмейтұғын ажар бар ма нашына?
Көктемінде күлімдеген күн қандай?
Көктемінде үлбіреген гүл қандай!
Әлемдегі әсемдіктер тоғысып,
Жердің үсті Нұр боп қана тұрғандай!
Көктем – жастық, көңілді кім тұсады!
Көктем көңіл құс боп қалқып ұшады.
Әр кеудеде ән төгеді бір бұлбұл
Нұрға толы, жырға толы құшағы!
Көктем – көңіл кілтін соғар ұстасың,
Қандай көңіл көк сүймесін, ұшпасын!
Жан біткеннің бар ғой сәті – Көктемі,
Әттең соның қайтерсің тек қысқасын!





Пікір жазу