Қысқы дала
Арқанын мынау байтақ даласына
Япыр-ай, қарап көзің қанасын ба!
Қай мезгіл, қай бұрышын көрсең-дағы
Қаласың ғажайыптар арасында.
Ол бүгін – киіп алған ақ халатын,
Дәрігер жан-жүрегіңді ақтаратын.
Бойында дарқандықтың жатыр бәрі
Еш мінің тұрпатына жоқ тағатын.
Дейтұғын «қайсар болсаң қасқар кәні»
Баршаға мінезі бар жастан кәні.
Ералы Орда таудың кәдуілгі
Алдына жайып алған дастарқаны.
Қой тастар төсіндегі – қалың жаяу
Өрмелеп бірде жіті, бірде баяу...
Бетінде қарлы дала сары көде –
Төгілген ақ қағазға сары бояу.
Қан сонар, ұзын, қысқа қатар сонар,
Қанжыға болса қанға батар сонар.
Ақ қарда «қаса сұлу шомылдырып».
Әккі аңшы қызық дәмін татар сонар.
Қаймықпас ешнәрседен жанары үркіп
Келеді құздан құлап әне бүркіт.
Ақ қарда қызыл түлкі – қызыл сағым,
Жөнелді жан ұшырып, алабұртып.
Ал достар, қызықтасаң міне сайран,
Айла мен күш белдесті, ашты майдан!
Көз алмай кербез дала келбетінен
Біз тұрмыз тамашалап, қалып қайран.