18.09.2021
  154


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

О, кешір мені, ағайын!

Аңқылдап жүріп ұрынам жарға кей-кейде,
Қасақы іске жориды оны кей пенде.
Кетпенді басып өтемін сірә япыр-ау,
Шекеме сабы тиеді десем сөйтем бе!
Бұрылу жоқ қой көрген соң жолдын турасын,
(Тақыстау неге болмадың екен бұл басым...)
Досымды төпеп сынаймын кейде өкпелер
Демеймін істің әділін көріп тұрғасын.
Анашым менің жанынан аппақ ай бейне,
Кигізген екен кірлемес мәңгі ақ жейде.
Пайдасы ешбір болмаса мұнын өзіме...
Деп пенделікпен налимын келіп-ай кейде.
О, кешір мені!
Бар қалпым осы ағайын,
Аңқылдап жүріп от басумен-ақ қалайын.
Арамдықпенен алшаң баспай-ақ ортаңда
Шегейін жаза, ақ көңілімнен табайын.





Пікір жазу