18.09.2021
  142


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Қызғаныш

Жындандырып кейде маңғаз ақылды,
Алыстатып қыл өткісіз жақынды,
Жай адамды жалынға орап билетіп,
Бақсы етіп жібересің ақынды.
Қызғаныш – от қызуы бой кеулеген,
Келеміз ғой отты опат деуменен
Жаны оттан ғана жалын лаулайды,
Не шығады отсыз өлік кеудеден.
Бір басында кейбіреудің қыруар
Қасиеті болады жұрт қызығар.
Меншігіндей қызғыштанса қызғаныш,
Күншіл түсі жауар күндей бұзылар.
Екі басқа күншілдік пен қызғаныш,
Тұздан шипа табар дейді қызған іш.
Күйіп кетіп, күлің қалар болмасын,
Күйік басар арағың да тұздап іш.





Пікір жазу