18.09.2021
  289


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Адал дос

Ес біліп келе жатқалы
Көргенім өмір шатқалы.
Қолтықтан демер қол ұшы,
Жоқ әсте мені тапқаны.
Не дейін ары тереңдей,
Қаламын дүбірге елендей.
Көңілдес менде жоқ әсте
Көмбеге сүйреп келердей.
Сонда да жолдан шықпадым,
Қиыннан қорқып бұқпадым.
Сүріне түсіп жүргенде
Әйтеуір менің ұққаным:
Жүрегің адал тон екен,
Тоңдырмас, тозбас сол екен.
Жықпайтын жарға ең адал
Дос деген – екі көл екен.





Пікір жазу