17.09.2021
  175


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Адамның кейбір сәттері

Тұмадан ішкен тұнық су қандай,
Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.
Салқындап бойың, сарайың кеңіп,
Ақ маржан тағып алғандай маңдай.
Қаймақтап күрең шәй ішкен қандай,
Құрысып денең жадырай алмай
Тұрғанда,
балқып, құр атқа мінген .
Тәрізді
бойға күш құйылғандай.
Сапырып ішкен сары қымыз қандай,
Самалдап бойың, қан қызынғандай.
Кірбіңсіз көңіл төгіліп-тасып,
Тіршілік қамын құзырға алмай...
О, пенде адам, ғажапсың қандай,
Қолың жеткенге, тағатың қалмай
Қуансаң,
сәлге өкпелей қалып,
Кейисің,
көңілін орныға алмай.





Пікір жазу