15.09.2021
  165


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Романс

Нүри Арслановтан

Болсаң да сен жатқа несіп,
Жар болсаң да бөгде жанға,
Мазасыз ой ерегесіп,
Келеді алып осы маңға.
Құспен бірге оянамын,
Таң нұрынан сені көрем.
Сезесің ғой ой алаңын,
Бұл сәт мені кешір, өлең!
Күшті едің, сен не қылған,
Жалындаған от махаббат!
Сен бересің өліге жан.
Өлеңге өріс, ойға қанат!





Пікір жазу