Ішкі шер!
Ұсақ тірлік
байлайды амал қанша,
Шаруа бітпес
жалғаннан жоғалғанша.
Жүр досым,
тауға шығып серуендейік.
Қалада қапас
ойға қамалғанша.
Қайырымсыз
бұл қала жарқыраған,
Даламыздан
садаға парқы маған.
Жүр досым,
серігім бол, ерші маған.
Қасқа айғырды
міңгізем арқыраған.
Жүрек кірін
жаңбырмен жусаң тұнық.
Иіскейміз
қырлардан жусан жұлып.
Қымыз пісіп,
сүрі ет қайнағанша,
Қос айғырды
келеміз бусандырып.
Тасташы
бір мезетке тас қалаңды.
Не бар дейсің
ауылдан басқа мәнді?!
Құмайды да
қасыңа қосып берем,
Қара жерде
құтылтпас қашқан аңды.
Оғлансың ғой
жасыңнан орта көрген.
Кісі емессің
соңынан қорқау ерген.
Желмен тарап
айғырдың тоқпақ жалын,
Шың басына
шығамыз арқар өрген.
Таудың ұлын
тас қала қамасын ба?!
Жүр досым,
ауыл жаққа барасың ба?
Ұлып-ұлып
қайтайық айға қарап.
Бөрі жортқан
таулардың арасына!