09.09.2021
  333


Автор: Мерей Қартов

Көзі-Күн, кірпігі-Нұр!

"Күрсінгенім" - деп
түсін күн күркірін,
Мың сұрақтан
құралған мың бір түнім.
Әлемді жарық 
қылып жібереді,
Көріктім, 
Күн-көздерің, Нұр-кірпігің!


Күн көзіңе 
ғашық боп, шырай берген
Қымсынып 
құшақтағам құмай белден.
"Жұмақ" деген 
екен-ау жер бетінде,
"Хор Қызын" 
аямапты Құдай меннен.


Сенсіз өмір, 
өлең де қайда маған,
Жалғыздықтан 
жабығып айға қонам
Жүрегіме тамады 
мөлт-мөлт етіп,
Кіршіксіз нұр 
көзіңнен тайғанаған.


Сезінші 
сезімімнің сіркірін бір,
Өтсе егер 
өкінемін бір күнім құр,
Қараңғыдан 
жанымды құтқаратын,
Жарымның 
көздері-Күн, кірпігі-Нұр!





Пікір жазу