09.09.2021
  161


Автор: Мерей Қартов

Баспан тау

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Қарағаның, ол да әсем теңселеді.
Қара қияң не деген еңселі еді?!..
Шекесінен шық кеппес – мен де – шөбің,
Баспаным-ау, маған да сенсең еді!..

Қабағыңда түксиген қалың мұнар,
Жауын шақыр Ұлыңа, жалынқұмар!
Екіндіңнен еңкейсем,
Маңдайымнан
жұпарымен өбеді тобылғылар.

Талды-Базар тасыған – жиегіңде.
Арқар жатыр үйездеп иегіңде.
Бауырыңа, Баспаным, мені де бас,
Сенімен бір – қаным да, сүйегім де.





Пікір жазу