05.09.2021
  122


Автор: Мағиза Құнапияқызы

СЕН КЕЛЕСІҢ

Сансырайсың, құр босқа сенделесің,


Өткен күннің қумаймын енді елесін.


Ақбоз аттың жалынан жел естіріп,


Шығыс жақтан, бір күні сен келесің!


 


Сен келесің түбіңде, жоқ таласым,


Қарып түсер талайды, от қарасың.


Құбыланы бетке алып шыққанменен,


Біздің тұсқа келгенде.


Тоқталасың!


 


Ат бас шұлғып,ал иттер ырылдасып...


«Құт келді» деп жұрт көшпен, ырымдасып.


Айран алып шығамын, сол күн алдан,


Қолдарымды азырақ діріл басып...


 


Тасқа біткен, қына мен арша деймін,


Аршаны айтып, біреу ән салса деймін.


Ат үстінен айранды таусай салмай,


Түссе деймін, қасымда қалса деймін...


 


Тамшы ілініп, көз дейтін шар айнаға,


«Қош!»деймін бе, болмаса, сәл ойлана...


Жетем деген ауылың, жырақ болса,


Жолың болсын!


Артыңа қарайлама!





Пікір жазу