ЖАСЫРАМЫН СӨЗІМДІ
Болсам ба екен жаныңның құрбандығы,
Көркін ашып бағыңның тұрған гүлі.
Саған айтқан сөздерім жазған жырым,
Айтылмаған сөзімнің мыңнан бірі.
Ұмытам деп өзімді әуре етіппін,
Көргеніме аман-сау,тәубе етіппін.
Мына өмірге мені іздеп келгеніңмен,
Адастың-ау, қайтейін, сәл кешіктің...
Жаным қылдай болады «кетем» десең,
Кетерің бар кездестің бекерге сен.
Сенеді екем сен түнді «күндіз»десең,
Нанады екем өмірді «шекер» десең!
Осы екен ғой бір болар той дегенің!
(Өңім бірдей түсіммен кейде менің).
Не айтқаның маңызды емес, бірақ,
Маған қарап керегі сөйлегенің.
Қажеті жоқ, ешкімді шақырмағын,
Тыңдамаймын, біреудің ақылдарын...
Мына әлемнің елеусіз нүктесінде,
Керегі тек жанымда отырғаның.
Жаралғансың сезіммен тербетуге,
Қозғамашы!
Құлқым жоқ ержетуге...
Жасырамын сөзімді естір болсаң,
Бір өзгеріс болардай жер бетінде!