Қожанасырдың кедейді жақтауы
Ертеде бір кедей жол жүріп келе жатып, бір байдың үйіне кіріп келеді. Сол кезде бай үйінде тамақ жеп отыр екен. Кедей:
— Мен жол жүріп, қарным ашып келеді. Жеп отырған тамағыңыздан ауыз тигізіңіз, байеке! — дейді. Бай:
— Менің саған арнаулы тамағым жоқ, — деп, жеп отырған тамағынан кедейге бермей, асыға-ұсыға жеп қойыпты. Жеп отырған тамағымның үстіне келіп, жемесең де, иісін иіскеп қалдың ғой, — депті.
Кедей мен бай осылай әңгімелесіп отырғанда, Қожанасыр келіп қалып:
— Неге көңілсіз сөйлесіп отырсыздар? Не болды сіздерге? — деп сұрапты.
Сонда кедей Қожанасырға баймен екеуінің арасындағы әңгімені айтып беріпті. Қожанасыр да бай мен кедей арасындағы болған әңгімеге тез түсіне қалып, байға:
— Байеке, менде көп ақша бар. Саған ақша керек болатын болса, мен саған қолымдағы ақшамнан, керек десеңіз, барлығын қарыз берейін, — депті. Сонда бай:
— Қане, көрсетші ақшаңды, — деп Қожанасырдан сұрайды.
— Қалтасындағы ақшасын суырып алып, байға көрсетсе, бай:
— Осы ақшаңды қанша болса да қарызға бер. Маған ақша өте зәру еді, — деп Қожанасырдың етегінен ұстап, жібермей жабы са кетеді. Сонда Қожанасыр:
— Ойбай-ау, саған бұл ақшамды бере алмаймын, өзімнің қаражатыма керек, — деп ақшасын тезден қалтасына сала салып:
— Ақшамның өзін алмасаң да, ең болмаса түсін көріп қалдың ғой, — деп Қожанасыр кедейді жақтаған екен.