Қожанасыр неге бір ғана шәркей сатып алады
Бір күні Қожанасыр аяғындағы шәркейлеріне қараса, он аяғындағы шәркейі мүлде жыртылып қалыпты. Етікшіге барып:
— Сенде дайын шәркей бар ма? — деп сұрайды.
— Бар, — дейді етікші.
— Оң аяққа келетін шәркейді сатшы.
— Бір шәркейді сатқанды қайдан көрдің?
— Екеуінің маған керегі не, бір шәркейім бүтін ғой, — дейді
Қожа.
— Ал екіншісін не істеймін сонда? Лақтырып тастайын ба?
— Неге лақтырасың? Екі ай өтпей-ақ екіншісін алып кетеді.
Етікші күліп, қуақы Қожанасырға бір шәркейді сатады, ал екінші шәркейді біреудің алар-алмасына онша сенбейді. Екі ай өткен соң, Қожанасыр келіп есік қағады.
— А, бұл сен бе едің? — деп етікші қуанып кетеді. — Екінші шәркейді жайын білгелі келдің бе? Ол шәркейді сата алмадым, аларман жоқ.
— Аларман сенің алдыңда тұр. Менің сол аяғымның шәркейі жыртылды, сенен жаңасын алғалы келдім, — дейді Қожанасыр.
— Ау сен неге екеуін бірдей алмадың?
Қожанасыр:
— Екеуін бірдей алсаң, екеуі де бірдей ескіреді. Ал мен сияқты алса, онда біреуі әрқашан жаңа болып тұрады. Және екі шәркейге бірдей ақшаны аяқ астынан қайдан табамын, — деген екен.