Бұлғақ тентек пен Қамбар төре
Қамбар төре аңнан қайтып келе жатса, астында шабан торысы бар, бір адам келе жатыр. Ол — Бұлғақ деген тентек еді. Ол келіп Қамбар төреге сәлем береді. Екеуі амандасып болған соң
Қамбар:
— Кімсің? — деді.
— Бұлғақпын.
— Қайда барасың?
— Қамбар төреге барамын.
— Не жұмыспен?
— Мырза деп естідім, ат мініп, шапан киіп қайтайын деп келемін.
— Қамбар ат, шапан бермесе, қайтер едің?
— Берсе де енесін ұрайын, бермесе де енесін ұрайын, — деді.
— Жарайды, Қамбардың ауылы — анау, бара беріңіз, — деп, өзі бұрылып кетіп, басқа жақпен үйіне келіп, аңшылық киімін тастап, хан киімін киіп алады.
Ертеңіне Бұлғақты алдырып, көрмеген кісідей жөн сұрап:
— Не жұмыспен келдің? — деді.
— Қамбар деген атағыңызды естіп, сәлем беріп, ат мініп, шапан киіп қайтайын деп келдім.
— Ат мінгізіп, шапан кигізсем, қайтер едің, бермесем, қайтер едің, — деді.
Бұлғақ:
— Берсең де кешегім, бермесең де кешегім, — деген екен.
Сонда Қамбар:
— Шын батыр, ер екенсің, — деп ат-шапан беріп қайтарыпты.