22.08.2021
  113


Автор: Қазақ халық ауыз әдебиеті

Қара қия

Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.





Пікір жазу