21.08.2021
  141


Автор: Қазақ халық ауыз әдебиеті

Кер құнажын

Бастаған сиыр алдын, кер құнажын,
Бетіме биылдан соң-ай түсер әжім.
Тоятын ақ сұңқардың құзғыны ілсе,
Тағдырдың жазғанына-ай бар ма ылажым.

Қайырмасы:
Кәй-ау, кәй-ау, кәй-ау
Я-а-а-ау.

Ұшады көк ала үйрек аспанменен,
Мезгілсіз таң атпайды, ай, сасқанменен.
Кісіге кісі жары жар бола ма,
Қаншама бауырыңа, ой, басқанменен.





Пікір жазу