21.08.2021
  145


Автор: Қазақ халық ауыз әдебиеті

Дөң асқан

Шығады шапқан аттың шаңы аспанға,
Жасаған жол бере гөр адасқанға, адасқанға.
Е-ей, ей, дөң асқанға, е-ей, ау.

Даланың ерлерінен жортқан аттай,
Салайын құйқылжытып дөң асқанға, дөң асқанға.
Е-ей, ей, дөң асқанға, е-ей, ау.

Қай дөңгей, мына дөңгей, дөңгей, дөңгей,
Дауысым ашылмайды шыға келмей.
Көзіме елес-елес көрінесің,
Базарда кезі елу сом, алтын зердей.

Ән салсаң өзімдей сал аңқылдатып,
Үніндей самал желдің саңқылдатып.
Толғантып, емірентіп, ескектетіп,
Таңындай ақ бөкеннің жарқылдатып.





Пікір жазу