20.08.2021
  111


Автор: Қазақ халық ауыз әдебиеті

Аридай (1 ­нұсқа)

Етегі қызыл тонның қиылмаған,
Жалғыздық түсті, міне, биыл маған.
Дүниеде нендей мұңдық-қыздар мұңдық,
Топырақ өз еліңнен бұйырмаған.

Етегі көйлегімнің бүрме-бүрме,
Еске алып жүргейсің-ау күнде-күнде.
Арманға жетпеген соң бұл заманда,
Екеуіміз болыппыз ғой тірі пенде.





Пікір жазу