Ертіске
Көрісейін,
Сүйісейін жалаңаш
Ертісіммен.
Келдім — қаны,
Көк тұманы аралас
Өрт ішінен.
Сонда өзенім
Сүйген өзің кеудемді оқтар шырмап,
Келдім сусап,
Ереуіл сап, мен елді оттан қорғап.
Өрт денеммен
Өтерде мен
Одерден қанды көбік.
Жауды қуып,
Қаны тиіп кеудемнен қалды жұғып.
Құшағыңды аш
Мен жалаңаш түсейін, сүй төсімнен!
Перзентін — мен,
Шәрбатыңнан ішейін мені өсірген.
Еркелейін,
Тербелейін,
Үстінде толықсып ақ!
Құйылсын нұр,
Құйылсын нұр,
Тазартсын бір төсімді толқын сипап.
Сонау жақта,
Жүрген шақта, алдымнан қан ыршыған,
Кеуіп қаным,сонда жаным,
Сағынған нәр тамшыңнан.
Өш алуға,
Ошағында майданның тастым қайнап.
Сен бір өрен,
Күркіреген Алтайдан атып ағып.
Толқындардың,
Атып жалын, алтын шам жатыр жағып.
Толқыныңнан
Шалқытып ән, өршіген ақ Ертісім.
Жыр ғып маған,
Тасқындаған,— берші сен толқын күшін!
Жайып құлаш,
Күш алып, жас атылған нөсеріңнен.
Өрлеп бірге,
Ұлы өмірге шалқытам жыр селін мен!