АРУЛАРҒА
Ару қыздар шырқағанда жыр әнін,
Шарықтатса шабыт құстың қыранын.
Төмендетпес бұл арулар әрқашан,
Өнер деген қасиетті ұранын.
Нұр көретін байқағанда жанарын,
Ана ізімен жалғастырған қадамын.
Аруларды көргенімді өз басым,
Тіл қаталмай үнсіз ғана қаламын.
Елеңдеткен жігіт жүректі бұлғаңын,
Күлкісін де сылдыры бар сырғаның.
Қара көзді қазағымның қыздарын,
Жүрекпенен тебірен жырладым.
Қыз деген ана, бағала оны бағала,
Жар болсыншы сендерге, Жаратқан Алла тағала,
Қадірлеп мәңгі аялап ұста оларды,
Қыз деген аққу қанатын қағар жағада.
Қасиетін бұл қыздардың ұғалық,
Жүретұғын әркезде де сыналып.
Ұйтқысы бор шаңырақта әр үйдің,
Түтіндерін жүрсін түзу шығарып.
Аққу болып көк аспанда самғасын,
Қанаттары ешқашан да талмасын.
Ару қыздар анасы боп Абайдың,
Зере, Ұлжанның алтын ізін жалғасын.