10.08.2021
  262


Автор: Сүлеймен Баязитов

Немереме!

Нұртілеуім,


Сен туғанда шаттықтан бір түледім.


Уілдеген үніңнен айналайын,


Келіп тұрды сол сәтте күлші дегім.


Жөргегіңде жатырсың тырбаң қағып,


Қас-қағымда мына өмір өтер ағып.


Бала бүркіт секілді көкті аңсаған


Талап қылып ұшарсың қанаттанып.


Мына байтақ бабадан алған енші


Тылсымына құлақ түр, тебіренші.


Сенің алтын бесігің – Отаның бұл,


Бастауынан қанып іш, гүлін терші.


Балғыным, бұл – бабалар аманаты,


Туған жерің ұмытпа, жер жәннатың.


Ұланы бол сен оның сенім артар,


Бол еліңнің қатарлы азаматы.


Сүлеймен Баязитов





Пікір жазу