01.08.2021
  273

Автор: Сайын Назарбекұлы

Жас табиғат, кәрі адам

Тайғанаймын, табанның бүрі кеткен,
Дірілдейді буыным, сірә, көптен.
Ақ аспаннан жылы қар құйылып тұр,
Қартаймайтын баяғы зеңгір көктен.
Қыстың соңғы күші ме, зәрі кеткен,
Белгісі ме бұл әлде лебі көктем.
Табиғаттың жастығы қайта оралар,
Жаратушы, адамды, қатал неткен. 


  табиғат адам кәрі жас Сайын Назарбекұлы Сайын Назарбекұлы шығармашылығы Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Жұмыр жер сенің бесігің ᐈ
  Жанарлы көздің әсері ᐈ
  Каспий толқындары ᐈ
  Арман ᐈ
  Күрес ᐈ


Пікір жазу