01.08.2021
  184


Автор: Ұлықбек Есдәулет

Ауыл мен қала

Ауылдың бәрін ертең біз
Айналдырамыз қалаға.
Қора-қопсыны өртерміз,
Ескіні құртпай бола ма?!.

Қалалық болып төрт түлік,
Зауытта баптап бағылар.
Түсіне жайлау, шөп кіріп,
Малшысын, мүмкін, сағынар.

Адам ше…
Адам берік қой,
Ауылды қайтсын сағынып?
Техникаға жерік қой
Сонымен жүрер сабылып.

Киіз үй көрсек музейде
Аспаннан түсе қалғансып:
«Тұрды-ау» деп сондай үйлерде
Айтар ма екенбіз мардымсып.

Бір кезде біреу
Әрең деп
Архивке көп жыл қадалып,
«Болыпты қымыз деген» деп,
Ашатын шығар жаңалық.

Ол кезде, бәлкім айналар
Жер-көктің бәрі қалаға.
Кейбіреу, мүмкін, ойланар,
Кездесіп жұпар далаға.

Қыр желі сүйіп бетінен
Айтар ол келіп қауымға.
«Қаланы енді шетінен
Айналдырсақ, – деп, – ауылға!..»





Пікір жазу