01.08.2021
  134


Автор: Ұлықбек Есдәулет

Таулық мінез

Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.
Қой, жаным, құр қызығып ерме маған.

Қорқасың мен жүзетін долы өзеннен,
Сенбесең бір қарашы терезеңнен.
Толқындар тасты аунатып жатқан жоқ па,
Ал менің жақын досым сол ежелден.
Қорқарсың мен кешетін долы өзеннен.

Сен болсаң тауға тұңғыш келген адам,
Қой деймін, мерт боларсың, ерме маған.
Құрсақтан топшылы боп туғаннан соң
Құлашты дүлей суға сермеп алам,
Қой, жаным, мерт боласың, ерме маған.

Долы ағыс алып қашар бас көрмеген,
Мен сонда аймаласам тастарменен.
Ертемін толқындарды ерттесуге
Сыралғы болса сумен жастан денең,
Табысып жүрер болсаң тастарменен…





Пікір жазу